29.06.2023 to dzień, który wszystko zmienił. W nocy tej tragicznej daty mój ukochany Tatuś doznał kolejnego udaru niedokrwiennego. Mimo nieopuszczającej nas nadziei i profesjonalnej opieki medycznej, 5 lipca przyszła kolejna bolesna próba – wykrycie kolejnych mikroudarow, udar krwotoczny karniotomia odciążająca krwiaka – operacja ratująca jego życie.
Mój Tatuś, niezłomny wojownik, walczył przez dwa długie tygodnie na oddziale intensywnej terapii. W końcu udało się. Mimo bólu i sepsy, która bardzo go osłabiła Tata trwa przy nas i dla nas, nie poddając się. Jednak liczne komplikacje po udarze wymagają długiej i kosztownej rehabilitacji, a NFZ nie pokrywa tych wydatków. Spotykam Tatę niemal każdego dnia. To niezmiernie trudne patrzeć na osobę, która poświęciłaby dla mnie wszystko, tak bardzo zdanej teraz na pomoc innych.
Ci, którzy mieli szczęście poznać Tatę, wiedzą, że to człowiek o wielkim sercu, zawsze gotowy służyć pomocną dłonią. On nie jest tylko moim Tatą, ale też niezwykłym Nauczycielem, oddanym Mężem, wiernym Przyjacielem i wsparciem dla nas wszystkich.
Twoja pomoc da mu szansę odzyskać to, co utracił.
