Te zdjęcia dzieli miesiąc. W styczniu Dawid jeździł na nartach czarnymi trasami, w lutym to już tylko już tylko wspomnienie nie do odtworzenia. Przytrafiło się to, co mogło każdemu z nas, bez niczyjej winy, zaniechania, po prostu. Szóstego lutego obudził się bez możliwości wstania z łóżka z niedowładem całej lewej strony swojego ciała. Okazało się, że powstał krwiak w tzw. loży pooperacyjnej, który odebrał Dawidowi to, co w życiu najważniejsze – samodzielność ruchową.
Dawid jest najwspanialszym człowiekiem choć od dziecka mierzył się z przeciwnościami losu, które jednak, nawet wówczas, jako kilkuletnie dziecko pokonywał z ogromną godnością. Miał nowotwór mózgu, dwukrotną trepanację czaszki, kilkukrotne chemioterapie wyniszczające cały jego dziecięcy organizm. Jednak po kilkuletniej walce, ciężkiej pracy, stanął na nogi, wrócił do normalnego życia, ciesząc się nim nieprzerwanie przez ponad 20 lat. I pomagał – wszystkim i we wszystkim. Z tego jest pewnie znany najbardziej – nikogo nie pozostawił bez pomocy, a dziś to właśnie on potrzebuje tej pomocy od nas.
Aby wrócić do sprawności potrzebuje rehabilitacji przez wielkie R na wielu płaszczyznach, począwszy od pomocy specjalistów rehabilitantów, po kosztowne sprzęty do rehabilitacji.
Najmniejsze wsparcie będzie wielkim krokiem w drodze do samodzielności Dawida. A on zrobi wszystko, by znowu stanąć na dwóch nogach. Pomóżmy mu w tym!
