15 listopada 2021 r. – to miał być dzień, jak każdy innym. Zwyczajny poniedziałek, dzień dla rodziny, dla odpoczynku. Poranna kawa, wygłupy z córką na kanapie, krótkie pożegnanie przed jej wyjściem do szkoły. Wreszcie wyjazd na ryby, ukochane hobby, zaszczepione w Oskarze lata temu, przez Ojca. Wyjazd, który nie doszedł do skutku…
Godzinę po wyjściu Oskara zadzwonił mój telefon. Informacja od ratownika medycznego: Oskar jest nieprzytomny, podejrzewamy udar, zabieramy go do szpitala. Dzięki nim właśnie Oskar znalazł się na oddziale neurochirurgicznym i to oni zrobili wszystko ze swojej strony, żeby miał jak najlepszą i najszybszą pomoc.
Mijają kolejne godziny, czas zwalnia, staje w miejscu. Wreszcie informacja ze szpitala: pęknięcie tętniaka na tętnicy głównej w mózgu. Trzeba czekać co przyniesie pierwsza dobra po operacji. Stan ciężki.
W jednej chwili nasze życie rozsypuje się na miliony kawałków. Wszystkie plany i marzenia … legły w gruzach. Mimo wszystko trzeba żyć dalej. Na nowo poukładać to, co rozsypane i mieć nadzieję. To ona jest wyznacznikiem wszystkiego. I ona jest. Nadzieja.
To ona wyznaczy kolejne godziny i dni… Pierwsza doba po operacji: Stan jest bardzo ciężki. Proszę czekać, tutaj najważniejszy jest czas – to słowa lekarzy. Jest w nas nadzieja, we mnie, w mojej córce, rodzinie, we wszystkich osobach, które nas znają, w osobach, którym pomagaliśmy… telefon dzwoni nieprzerwanie. Płyną słowa wsparcia…
I tak mijały kolejne dni. A każdy z nich sprowadzał się do godz. 15.00, kiedy dzwonimy do szpitala z pytaniem: Jaki jest stan Oskara? Nie wolno nam wejść na oddział. Trwa pandemia.
Mija miesiąc… Nadzieja trwa.
Po 4 tygodniach Oskar zostaje wybudzony ze śpiączki farmakologicznej. Oskar ma dopiero 48 lat, jest jeszcze młody, są duże szanse na powrót do zdrowia, organizm jest sprawny i walczy! Wszystko przed nami.
Teraz najważniejsze jest rozpoczęcie rehabilitacji neurologicznej. Intensywna i wieloaspektowa rehabilitacja to szansa na powrót Oskara do zdrowia i sprawności. Minimalny szacowany czas pobytu Oskara w prywatnym ośrodku rehabilitacyjnym to pół roku. Potrzebne są pieniądze nie tylko na ośrodek, ale i na wielospecjalistyczne konsultacje medyczne, a także sprzęt rehabilitacyjny i przystosowanie domu dla osoby niepełnosprawnej, gdy Oskar do nas wróci.
Jesteśmy Wam wdzięczni za każdą pomoc!
